معمولاً طراحان گرافیک برای صفحه‌آرایی، نخست از متن‌های آزمایشی و بی‌معنی استفاده می‌کنند تا صرفاً به مشتری یا صاحب‌کار خود نشان دهند که صفحهٔ طراحی یا صفحه‌بندی شده،به‌نوعی وابسته به متن است، آنها با استفاده از محتویات ساختگی، صفحهٔ گرافیکی خود را صفحه‌آرایی می‌کنند تا مرحلهٔ طراحی و صفحه‌بندی را به پایان برند.
معمولاً طراحان گرافیک برای صفحه‌آرایی، نخست از متن‌های آزمایشی و بی‌معنی استفاده می‌کنند تا صرفاً به مشتری یا صاحب‌کار خود نشان دهند که صفحهٔ طراحی یا صفحه‌بندی شده، بعد از اینکه متن در آن قرار گیرد، چگونه به نظر می‌رسد و قلم‌ها و اندازه‌بندی‌ها چگونه در نظر گرفته شده‌است. از آنجایی که طراحان عموماً نویسندهٔ متن نیستند
- معمولاً طراحان گرافیک برای صفحه‌آرایی، نخست از متن‌های آزمایشی و بی‌معنی استفاده می‌کنند تا صرفاً به مشتری یا صاحب‌کار خود نشان دهند که صفحهٔ طراحی یا صفحه‌بندی شده است.
- معمولاً طراحان گرافیک برای صفحه‌آرایی، نخست از متن‌های آزمایشی و بی‌معنی استفاده می‌کنند
- معمولاً طراحان گرافیک برای صفحه‌آرایی، نخست از متن‌های آزمایشی و بی‌معنی استفاده می‌کنند
معمولاً طراحان گرافیک برای صفحه‌آرایی، نخست از متن‌های آزمایشی و بی‌معنی استفاده می‌کنند تا صرفاً به مشتری یا صاحب‌کار خود نشان دهند که صفحهٔ طراحی یا صفحه‌بندی شده، بعد از اینکه متن در آن قرار گیرد، چگونه به نظر می‌رسد و قلم‌ها و اندازه‌بندی‌ها چگونه در نظر گرفته شده‌است. از آنجایی که طراحان عموماً نویسندهٔ متن نیستند و وظیفهٔ رعایت حق تکثیر متون را ندارند و در همان حال، کار آنها به‌نوعی وابسته به متن است، آنها با استفاده از محتویات ساختگی، صفحهٔ گرافیکی خود را صفحه‌آرایی می‌کنند تا مرحلهٔ طراحی و صفحه‌بندی را به پایان برند.
معمولاً طراحان گرافیک برای صفحه‌آرایی، نخست از متن‌های آنها به‌نوعی وابسته به متن است، آنها با استفاده از محتویات ساختگی، صفحهٔ گرافیکی خود را صفحه‌آرایی می‌کنند تا مرحلهٔ طراحی و صفحه‌بندی را به پایان برند.
